Opierając się mojemu mężowi miliarderowi

– Nie ma mowy – mówi Andrea, odsuwając rękę Andrew od swojego policzka.

Usta Andrew drgają, a w oczach pojawiają się iskierki. Andrea odwraca się z powrotem w stronę swojego pokoju. Głośne kroki sprawiają, że znowu się odwraca. Pulchna pokojówka idzie korytarzem, trzymając w rękach czarny marker. Andrea chwyta ją i zabiera jej marker, zdejmuje z niego zatyczkę, a następnie rzuca się do przodu.

C