Lyon

"Hej, księżniczko, jak leci?" Cholera, wygląda tak smutno.

"W porządku, tatusiu."

"Na pewno? Chcesz o czymś porozmawiać?" Wzruszyła ramionami i zaczęła skubać paznokieć. Cholera, jak jej matka, rozmowa z nią to jak wyrywanie zębów.

"No dobrze, jeśli jesteś pewna, że wszystko w porządku." Odwróciłem się, żeby uciec, ale powinienem był wiedzieć lepiej, mając do czynienia z Kat numer dwa.

"Tatusiu."