279
OCZY CAMILLI
Spojrzałam na Rykera, ale nic nie powiedział, jego usta były zaciśnięte, gdy patrzył prosto na syrenę. Niemal widziałam, jak kręcą się koła w jego głowie, i próbowałam się z nim skomunikować przez więź umysłową, ale jego mur był mocno na swoim miejscu. Spojrzałam na Christine, która miała łzy w oczach, a troska wyryła się na każdej jej rysie.
"Wydostanę nas stąd," szepnęłam jej w myśl