124
PUNKT WIDZENIA CAMILLI
Przez cały dzień odczuwałam nieobecność moich córek i Christine. To było jak pieśń ukryta pod ścianami, która wołała do mojej duszy. Czułam ich brak tak wyraźnie, jak czułam ściany obok mnie albo miękkie drewno mojego stołu pod opuszkami palców i chociaż próbowałam, nie mogłam pozbyć się popielatego smaku w ustach, który towarzyszył mi w tej samotności. Nie mieliśmy możliwoś