Opierając się mojemu mężowi miliarderowi

– Do Urzędu Miasta – mówi Andrew. – Najpierw musimy zdobyć akt ślubu. Dlaczego patrzysz na mnie z takim zaskoczeniem? Myślałem, że mamy umowę.

– To wszystko wydaje się trochę nagłe, prawda? – odpowiada Andrea, walcząc z silną falą mdłości.

– Przynajmniej jestem ubrany odpowiednio do okazji – zauważa Andrew, zerkając kątem oka na jej biały dres.

– Strój nie ma znaczenia – mówi Andrea, rozpaczliwie