Opierając się mojemu mężowi miliarderowi

Andrea rozkłada palce i wyciąga dłoń w stronę kobiety. Skóra jest blada i czysta – nie ma na niej śladu makijażu. Kobieta chwyta dłoń Andrei i przysuwa ją bliżej oczu, krzywiąc usta z obrzydzeniem – jakby jej dłoń była zbyt brudna, by ją dotknąć.

– Ani trochę ci nie wierzę – mówi kobieta. – Po prostu się boisz, bo wiesz, że nie zapłacisz za naprawy. Posłuchaj, nikt nie wchodzi do mojego sklepu i n