Powracająca dziedziczka, która nigdy nie pasowała.

Stella skinęła delikatnie głową. "Mm… Chcę do domu."

Czuła mdłości od wina.

Abraham chwycił płaszcz narzucony na oparcie krzesła i owinął ją nim. "Dobrze. Jedziemy do domu."

To słowo – dom – przeszyło serce Abrahama.

Podniósł ją w ramionach.

Przytulona do jego piersi, Stella wymamrotała: "Skłamałeś, Abrahamie. Mówiłeś, że będzie fajnie…"

"Co Stella chce robić?"

"Coś fajnego. Coś pysznego."

Ale nie