Uleganie ojcu mojej najlepszej przyjaciółki

*Caterina*

Zamierzał tam zostać, a mnie odesłać. Moje brwi zmarszczyły się w konsternacji. O czym, do cholery, on mówił?

Moje usta się rozchyliły. Kiedy zbierałam się do mówienia, Elio natychmiast mi przerwał tonem, który był zarówno zatroskany, jak i surowy.

– Ktoś cię odwiezie do apartamentu – oświadczył. – To nie podlega dyskusji, Caterino.

Mój żołądek skręcił się w supeł. Choć bardzo chciałam