Pomyłka

Ton Stary Whitman mówił spokojnym tonem. Niewątpliwie doszedł do wniosku, że osoba stojąca przed nim to Madeline. Był tego wyraźnie pewien.

Madeline była nieco zaskoczona, ale zachowała spokój. – Dziadku, będziesz żył długo. Poza tym naprawdę nie jestem Madeline.

Ton Stary Whitman uśmiechnął się znacząco, ale jego siwe brwi zmarszczyły się bezradnie w grymasie. – Madeline, czy prosisz mnie, starca